کد مطلب:124440
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:126
ادب امام حسن
[66]-258- مجلسی رحمه الله از یكی از كتاب های معتبر مناقب، با سند خود از نجیح نقل كرده است:
حسن بن علی علیه السلام را دیدم كه غذا می خورد، و نزدیك او، سگی بود كه امام حسن علیه السلام با هر لقمه ی خود، لقمه ای نیز جلو او می افكند. عرض كردم:ای فرزند رسول خدا! آیا این سگ
[ صفحه 235]
را از سفره ات نرانم؟ فرمود:او را بگذار؛ من از خدای سبحان خجالت می كشم كه جانداری به چهره ی من [كه می خورم] بنگرد و من غذا به او ندهم. [1] .
[67]-259 - خوارزمی می گوید:حسن بن علی علیه السلام گوسفندی داشت كه آن را دوست می داشت؛ روزی دید پای گوسفند شكسته است، از غلام خود پرسید:چه كسی پای او را شكسته است؟ گفت:من. فرمود:چرا؟ گفت:تا تو را غمگین كنم. فرمود:[اما] من حتما تو را شاد می كنم؛ تو [برای خشنودی خداوند متعال] آزادی.
در نقل دیگری آمده است:فرمود:من نیز شیطان را اندوهناك خواهم كرد، یعنی؛ شیطان دستور داده كه او، امام را غمگین كند. [2] .
[1] بحارالانوار 352:43، ح 29.
[2] مقتل الحسين عليه السلام 127:1.